คืนหนึ่งในเดือนกันยายน ฉันผู้ที่มีบาดแผลฝังลึกตรงกลางใจ ใครคนหนึ่งที่หักอกฉัน เขาคนนั้นคือคนที่ครองใจฉันมาเกือบสิบปี แต่วันนี้ฉันไม่ได้พูดถึงชายที่ไม่ควรค่าแก่ความคิด...

เขากลับมาอีกครั้ง ในรอบหนึ่งปี ไม่นานที่เขาจากไป แต่นานพอให้คิดถึง เขาคนนั้นทำให้ฉันเติบโต เขาคนนั้นฉีกกรอบความคิดของฉัน วันนี้เขากลับมาอีกครั้ง... เอาล่ะ  เรื่องร...

ความทรงจำในอดีตผุดย้อนมาให้คิดถึงวันวาน มันขึ้นแบบนี้ทุกๆวันนั่นแหละ ฉันรู้ว่าปุ่มกดปิดการแจ้งเตือนอยู่ตรงไหน แต่ฉันเองที่ไม่ทำ ถึงตอนนี้ฉันไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ฉันเอง ...

ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาในหัวฉัน มันแค่ชั่วคืน แต่จำได้ดี... ความรักบนเส้นด้าย และชีวิตบนสะพานที่แตกหัก เรื่องราวที่แสนโศกเศร้า กลายเป็นเรื่องเล่าที่น่าขัน กาลครั้งหน...

ฉันไม่แน่ใจแล้วว่า ฉันควรรู้สึกยังไง ฉันอยากจะยิ้มให้มากกว่านี้ แต่ฉันเสเเสร้งต่อไปไม่ได้ รอยยิ้มของฉัน มันยากเหลือเกิน ที่จะที่จะให้ใครสักคน แม้กระทั่งตัวเอง... ฉัน...

บางอย่างมันอยู่ในตัวฉัน ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่มันคงนานมากพอ ที่มันกับฉันแทบจะกลายเป็นคนๆเดียวกัน มันกัดกินฉัน ค่อยๆกลืนลงไปเรื่อยๆ ฉันมองไม่เห็นอะไรเลยตอนนี้ ฉัน...

09:30 เฮเลนเปิดประตูเข้ามาในห้อง พร้อมกับบุหรี่และกรรไกร เธอวางมันลงที่โต๊ะข้างทีวี ใกล้กับกล่องที่ใส่กรรไกรอยู่เป็นสิบอัน เธอซื้อมันมาอีกแล้ว... เพลง Apocalypse ของ...

เธอจะทำจริงๆหรอ? เสียงในหัวของเฮเลนดังขึ้น ท่ามกลางห้องที่เงียบสงัด ในช่วงสายของอีกวัน เขาไปแล้ว... เขาทิ้งฉันไว้แบบนี้หรอ ช่างเหอะ เดี๋ยวเขาก็กลับมาใหม่ เขากลับมาท...

ฉันหวงอารมณ์ดิ่งของฉัน ฉันว่ามันคือศิลปะ และศิลปะไม่ควรจะถูกกำจัดออกไป เพียงแค่ว่ามันไม่สดใส ช่วงเวลานี้ ทำให้ฉันได้นั่งคุยกับอะไรก็ตาม ที่อยู่ในนั้น ได้แลกเปลี่ยนและ...

ขณะนี้ เวลา 00:30  แต่แสงไฟจากตึกสูงเฉียดฟ้า ยังคงส่องสว่างเฉิดฉาย คู่กับ ไฟหน้ารถที่วิ่งไปมาอยู่บนถนน  ราวกับว่าเป็นเช้าวันจันทร์ที่เร่งรีบ.. เฮเลน กำลังยืนสูบบุหรี่...