ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าห้องแชทนี้สร้างขึ้นเมื่อไหร่และนานเท่าไหร่กันที่ไม่ได้เปิดมัน และด้วยความเบื่อ ว่าง ฉันเลือกกดเข้าไปดู  สวัสดี ฉันมาช่วยคุณ ความรู้สึกตอนนั้นก็เพี...

สวัสดีเธอ    การเริ่มต้นรู้จักกับใครสักคน มันเริ่มต้นด้วยการทักทายด้วยคำสั้นๆคำนั้น เหมือนที่เราเริ่มรู้จักกับเธอไง..    ขอบคุณ​นะที่วันนั้นเธอเป็นคนที่ทักเรามา เราเลย...

'ยินดีต้อนรับกลับสู้บ้านของเรา' เสียงของพ่อเอ่ยปากบอกกับผมก่อนจะคว้าตัวผมมากอดไว้ ผมหันไปมองข้างๆตัวก็พบเห็นพี่สาวที่ผมไม่ได้เจอหน้ากันเกือบปีตั้งแต่ถูกส่งเข้า'โรงพ...

23:00 pm ตอนนี้ผมพาตัวเองมานั่งอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ดูๆแล้วน่าจะเป็นร้านอาหารกึ่งผับมากกว่าซะอีก ร้านนี้ดูเหมาะสำหรับคนที่ชอบเที่ยวกลางคืนแต่ไม่ชอบความวุ่นวายมาก...

เราเป็นนักเรียนโรงเรียนแห่งหนึ่งคะ อยู่ต่างจังหวัด แต่เป็นจังหวัดที่ั่ใกล้กับกทม.มากๆค่ะ เดินทางจากบ้านไปกทม ใช้เวลาแค่แค่2ชม. ก็ถึงแล้วค่ะ ตอนนี้เราเพิ่งเริ่มต้นชีวิต...

สายตาผมพร่าๆเบลอๆมาได้เป็นปีแล้ว หลังจากอายุผมเข้าเลขสี่ มองใกล้ๆมองไม่เห็น ผมก็ได้แค่บ่นๆไปอยากได้แว่นใหม่สักอัน ภรรยาผมเคยพาผมไปลองแว่นสำเร็จรูปแต่มันก็ไม่ทำให้สายตา...

 สวัสดีค่าาาาา เพื่อนๆ ชาวStorylog ทุกคนเลยนะคะ หลังจากอดใจไม่ไหว ก็ไปสอยอาหารเสริม ที่กำลังโด่งดัง อย่างเมตา-อี มาทานจนได้ วันนี้อุ้มก็เลยจะมา รีวิว และรีวิว :)     บ...

คืนก่อนปีใหม่ตัดสินใจAdd friendไปอีกรอบ ทั้งที่เป็นคนกดUnfriendเองแท้ๆ  พอเขาปฏิเสธความรัก เราก็พยายามยัดเยียดความรักให้ในรูปแบบของเพื่อน พี่น้อง แต่คงลืมไปว่าทำให้เขา...

                   คุณมีเส้นทางของคุณเองไหม ? ฉันเองก็มี แต่ฉันไม่กล้าเปลี่ยน .             การเดินทางในชีวิตฉันเกิดขึ้นมากมาย บางเส้นทางนั้นสวยงามน่าหลงไหลจนไม่อาจละส...

            โลกใบนี้มีเรื่องประหลาดอยู่มากมาย       มีผู้คนมากหน้าหลายตาเยอะแยะเต็มไปหมด     แต่ทำไมนะ? ต้องเป็นคุณที่เรา....ตกหลุมรัก   วันที่ 1  : ทำไมวันนี้เราไม่เจ...

การไม่เข้าใจในการกระทำและสิ่งที่ผู้คนพูด มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา และนี่ก็เป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่ผ่านมาของฉัน มันเริ่มด้วยการที่เราพยายามเป็นอย่างมาก เพื่อตัวเราเอง แต่ใ...

Koe no Katachi A Silent Voice OST - lvs ลองฟังดูสิ เพราะนะ เธอว่าพลางหยิบหูฟังอีกข้างส่งมาให้ เเล้วพูดต่อ "เราบังเอิญเจอกันกี่ครั้งเเล้วนะ"" 2 ครั้งมั้...

"เวลาที่อยู่หอแล้วต้องกินมาม่า มันทำให้คิดถึงกับข้าวฝีมือของพ่อมากที่สุดเลย"หญิงสาวหันไปพูดกับเพื่อนชายที่กำลังกินมาม่าในถ้วยอย่างตะกละตะกลาม   เขารีบซดน้ำใน...

แม้จะมีกิ่งไม้มาบดบัง แต่แสงแดดยามเช้าก็ยังเล็ดลอดแผ่ทาบลงบนเตียงนอนและร่างกายบางส่วนของฟาง เพียงไม่นานนักเธอก็ตื่นนอน แต่ไม่ใช้เพราะแดดที่ว่า การนอนที่อิ่มทั้งจำนวนเว...

“มึงงง  ไม่มาจิงอะ” “เออออ  มึงไปเหอะ” “ไม่อยากลองเปิดโลกใหม่หน่อยหรอวะ  มึงไม่เคยมากับกูเลยนะ” “หึ ไม่อะ กูอยากเปิดโลกตัวเองกับเตียงนอน” “โห่ย งั้นก็แล้วแต...

ที่เคยเปียกฝนเดี๋ยวก็คงแห้งไป.                             แค่กอดฉันไว้. วันนี้ฉันรักเธอ       มันเป็นเพลงที่ไม่ได้ฟังมานานแล้ว. ถ้าใครเคยจำได้มันประเพลงประกอบภาพยนต์เ...

ชองฮารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกยั่วเย้าด้วยอิริยาบถเรียบง่ายแบบนั้น​ ความรู้สึกกระหายก่อตัวเงียบ ๆ​ ​เป็นความรู้สึกที่ปฏิเสธไม่ได้​ ไม่ยุติธรรมกับแวมไพร์ที่อ่อนไหวกับกลิ่...

เท้าทั้งสองข้างเหยียบลงบนพื้นทรายอันอ่อนนุ่ม เสียงวี้ดว้ายของนักท่องเที่ยวที่อยู่ไกลออกไปประมาณสี่ร้อยเมตรแลดูมีความสุข  แต่สำหรับฉันคือไม่ ฉันหนีออกจากบ้านมาห้าวันแล้...

ณ หอพักนักศึกษาชายแห่งหนึ่ง ในเมืองกรุง  สมโชค ประจำการอยู่ที่อ้างล้างหน้าในห้องน้ำรวมของหอพัก เขาชำเรืองมอง “ไอ้แว่น” นักศึกษาปีสอง หน้าสิว สวมแว่นหนาเตอะ ที่กำลังเด...

มันเป็นรุ่งเช้าของวันใหม่​ แสงอาทิตย์​ส่องสลัวเข้ามายังตัวบ้าน​ ชองฮาไม่ชอบแสงแดดแต่ยอมทำหน้าต่างในห้องส่วนตัวเพราะใครบางคนชอบความอบอุ่นของมัน อุณภูมิร่างกายที่สูงขึ้...