---------------------------- พี่ทำอะไรอยู่อะ                                      ทำรายงานกับเพื่อน รีบกลับน้าาาหนูคิดถึงงง                              ตีตี้ย้าเพื...

9.00น. " นี่ตีตี้เห็นไอกยองมายัง? " ยูฮาถามเด็กน้อยที่วันนี้มาต้อนรับนักร้องต่างค่ายเป็นเพื่อนเธอ 'พัคชียอน' อายุ20ปีพึ่งเดบิวต์เป็นเกิร์ลกรุ๊ปเมื่อปลายปีท...

เช้าวันจันทร์อันสุดแสนจะน่าเบื่อของทุกคน น่าเบื่อสำหรับ จองอึนอู เช่นกัน เธอก้าวขาขึ้นมาบนรถประจำทางสีเหลืองอ่อน เดินตรงไปยังที่ประจำที่นั่งเสมอ แต่สองขาก็ต้องหยุดชะง...

" ระดับความยาก ง่ายในการลงมือทำสิ่งต่าง ๆ ของแต่ละคนมันย่อมไม่เท่ากันอยู่แล้ว อย่างที่คุณถนัดเย็บปักถักร้อย ผมถนัดวาดเขียน สิ่งที่เราลงมือทำต่างต้องใช้เวลาในการเร...

ผมเริ่มบอกกับตัวเอง งานที่ผมทำอยู่ตอนนี้มนก็ไมไ่ด้แย่ซะทีเดียว มันค่อนข้างที่จะสบายซะด้วยซ้ำ ทั้งกายทั้งใจ ในบรรดางานทั้งหมดที่ผมผ่านมา ในฐานะเฟืองตัวหนึ่ง ที่ตรงนี้ถ...

ฉันนั่งอยู่บนม้านั่งที่ตั้งอยู่ในลานกว้างของมหาวิทยาลัย เปิดหนังสืออ่านต่อจากหน้าที่อ่านค้างไว้โดยหูทั้งสองข้างก็มีหูฟังสีขาวเสียบอยู่ โทรศัพท์มือถือราคาแพงก็กำลังเล...

         คือโรงเรียนเปิดเทอมได้หลายเดือนล่ะ(จำม้ะได้ล่ะ)โรงเรียนเราก็จะมีครูนักศึกษามาฝึกสอนมีครูผูู้ชายคนนึงอ่ะครูเขาเป็นครูสอนพละชื่อ เเบ็ง ครูก็ไห้เราซ้อมกีฬากันเร็...

ฝนตก .... จะมีอะไรซวยมากไปกว่าฝนที่อยู่ๆก็เทลงมาตอนเลิกเรียนไหม? ทั้งๆที่แดดตอนกลางวันก็ร้อนจนหัวแทบจะไหม้ เอาใจยากกว่าอะไรทั้งหมดก็ท้องฟ้านี่แหละ อะไรจะน่าเบื่อ...

บางทีเธออาจจะเเค่เหงาน่ะ เเละฉันก็เเค่เหงา เราโคจรมาเจอกันเหมือนดาวเคราะห์เเก่ๆใกล้ตาย จับมือกันเหมือนเป็นเรื่องปกติ ไม่มีสิ่งใดที่ทำให้ใจที่เเห้งเหี่ยวของพวกเราส...

warning : nc-17 "ขยับเข้ามาหาฉันสิ" เฮือก ใบหน้าพราวไปด้วยหยดเหงื่อลืมตาขึ้นมาในความมืด สิ่งรอบข้างยามค่ำคืนปราศจากการความเคลื่อนไหวนอกจากเสียงของสัตว์ตัวเล...

ทุกคนมีความกลัว !! ความ "กลัว" ที่มาหลายรูปแบบ แต่คนบางคนอาจจะกำลัง "กลัว" การสูญเสีย การสูญเสียทุกรูปแบบมักเป็นเรื่องน่าเศร้า การสูญเสียครอบครั...

1. แดดจ้าแผ่รังสีร้อนแรงอย่างไม่ปราณี อุณหภูมิรอบข้างระอุ ควันรถจากท่อไอเสียหลายสิบคันพวยพุ่งเริงร่า แม้เข็มเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาข้อมือของเขา จะล่วงเลยเกินเที่ยงวันมาห...

เธอคิดว่าการเดินเขาทุกวันจะทำให้เธอลืมเค้าได้ แต่กลับกลายว่ายิ่งเดินขึ้นทางยิ่งชันเท่าไหร่มือที่ยื่นมาดึงเธอกลับกลายเป็นมือของเค้าคนนั้น การอกหักเป็นอาการที่หลีกเลี่...

ใช่ คังเยบิน เราต้องร่วมงานกับพี่มินกยอง เงียบ... สับสน กลัว ไม่กล้าสู้หน้า คังเรนาคนที่มั่นใจ เด็ดขาดกำลังกลัว แม้รู้ว่ายังไงสักวันหนึ่งก็คงต้องเจอกัน รู้สึกผิดเกินก...

ตอนนั้นเรายังเป็นเด็กมัธยมอยู่ มีรุ่นน้องคนหนึ่ง เธอเป็นผู้หญิงที่เรียนเก่ง สวยและน่ารัก เป็นธรรมดาที่ใครก็ชื่นชอบเธอ และเราก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น เพียงแต่เราไม่ใช่ค...

'คุณจำการตกหลุมรักครั้งแรกของตัวเองได้มั้ย?' สำหรับคังเยบิน ไม่ใช่สิ...สำหรับคังเรนา จำได้สิ จำได้ดีเลย จะลืมได้ยังไงกันนะ ตอนนี้คังเรนาได้พาร่างเล็กๆของตนเองมานั่งร...

7.00น. ฉันยืนอยู่บนชานชาลารถไฟฟ้าสถานีเอกมัย ท่ามกลางสายฝนโปรยปรายและผู้คนมากมายหลั่งไหลกันมายืนต่อแถวกันโดยปราศจากเสียงสนทนาใดใด ฉันมองไปรอบๆและสังเกตผู้คนที่ตัวชื้นๆ...

" ผมยังคงชอบทุกครั้งที่คุณให้เหตุผลในการเล่า กล่าวถึง รวมไปถึงบทสนทนาระหว่างเราทั้งสอง บุคลิกที่ดูเหมือนหญิงสาววัยยี่สิบทั่วไป แต่กลับมีความคิดความอ่านโตกว่าส่วนส...

ปิ่นพระศิวะ ประกายแสงเย็นเหยียบท่ามกลางหมู่เมฆา ไร้ดาราระยับพรับพราวเราต่างเงยหน้ามองมันด้วยความรู้สึกที่ต่างกันออกไป ความเหงา ความเศร้า ความคิดถึง ความคนึง ล้วนแล้วแต...

"เธอ เรา ตรงนี้ เวลานี้ เรานึกถึง 'ไนท์ฮอว์ค' ของเอ็ดเวิร์ด ฮอปเปอร์" เสียงชายแหบเสมหะเล็ดลอด บนบาร์ดาดฟ้าที่แผดเสียงเพลงห่วยๆกระหึ่มกลางกรุง "หน้าตาย...