เขียนตอนง่วงนอนมากๆพอขี้เสร็จหายง่วงเลย ใครงงมาลงชื่อตรงนี้ นกเขาร้องเพลงกาคาบตอปิโด เฮ้ย ราคาน้ำมันขึ้นขนมอร่อยดี อวกฮาลมลิังเลยอย่าจับตูดผม มันบินได้ 555555555 นก...

ฉันเชื่อมั่นในตัวเธอ วันนี้ (19 สิงหาคม 2558) เป็นวันที่โอ๋มีความสุขมากๆๆ หลังจากที่ได้รับโอกาสให้จัดอบรมให้กับเยาวชน (ที่พลาดพลั้ง) โอ๋ทั้งตื้นเต้น ดีใจ แล้วก็แอบเ...

วันนี้ของเมื่อสองเดือนก่อน ... เราได้พบกัน     หลังจากที่ฉันกับเพื่อนหัวเสียเพราะเที่ยวบินได้ดีเลย์กว่า2ชั่วโมง แต่ก็รู้สึกตื่นเต้นกับทริปนิวยอร์คซิตี้ที่กำลังจะมาถึงม...

  ย้อนกลับไปเมื่อปีพุทธศักราช 2530 นับตั้งแต่ที่ผมพอจะจำความได้ ผมจำได้ว่าตอนนั้น ผมอายุราว ๆ 3-4 ขวบ จำได้ว่าเกิดมาเป็นลูกคนงานก่อสร้าง ใช้ชีวิตอยู่ในแคมป์คนงานก่อสร้...

นอนไม่หลับ.. ท่ามกลางความมืด มีเพียงไฟจากหน้าจอมือถือที่เรากำลังเขียนบันทึกนี้อยู่ ช่วงนี้ในหัวเรามีแต่เรื่องที่อยากจะทำให้ชีวิตมันได้ดั่งใจ ทั้งๆที่ก็รู้ว่าชีวิตคนเร...

   อากาศตอนนี้เริ่มหนาวแล้วอาจเป็นเพราะตอนช่วงเช้าฝนตกตลอดวัน เราเป็นนักศึกษาปีสาม มาเรียนไกลจากบ้านและครอบครัวนานนานถึงได้กลับบ้าน ช่วงแรกที่ได้ออกมาจากบ้านเรารู้สึกอ...

16.10.17  ฉันกับน้าสาวไม่ค่อยได้โทรหาหรือติดต่อกันบ่อยเท่าไหร่นัก ส่วนมากฉันชอบไปหาเธอที่บ้านเสียมากกว่า สำหรับฉัน เธอเป็นแม่ลูกสอง หญิงชายอย่างละหนึ่ง คนโตเหมือนพ่อ ค...

      ไม่ใช่คนมีเวทมนตร์หรอก แค่คนธรรมดาที่คนอื่นมองว่าต่างจากคนส่วนใหญ่ ...คนกลุ่มที่คนกลุ่มอื่นมองว่าเป็นคนแปลกๆ       มีคนแบบฉันแค่ 10% ของประชากรโลก     ฉันเคยนึกส...

ย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 7 เดือนที่แล้ว วันสุดท้ายของเดือนมีนาคม เป็นวันที่ฉันตัดสินใจ 'ไถ' ผมเป็นครั้งแรก ใช่แล้วค่ะ คุณอ่านไม่ผิด...ฉันไถผมจริงๆ จุดเริ่มต้นมันเริ่มเม...

มีญาติโกโหติกาฝั่งผมชอบหิ้วกาแฟสตาร์บั๊คมาดูดต่อหน้าต่อตา แหม่ เห็นแล้วอยากจะเอาผงซักฟอกผสมซัลเฟอร์แอซิดเทลงให้หนำใจเลย อาห์ อย่าว่าผมหัวรุนแรงเลยทุกท่านที่เคารพ (เอาส...

ตอนนี้ดีรุ้สึกเหมือนมีชีวิตเพื่อได้สัมผัสชีวิต อยากมีชีวิตต่อเพื่อรับรู้ทั้งสุขและทุกข์ไม่กลัวที่จะเจอสิ่งเลวร้ายเพราะมันแฝงด้วยความงดงามของร่องรอยที่จะได้พบเจอ ฉันก...

คำทักทายเชยๆ เกิดขึ้นอีกครั้ง ฉันพิมพ์ชื่อของเขาอย่างคล่องแคล่วแต่ก็แอบเกร็ง  เราไม่รู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้แต่เพราะความคิดถึง ในคืนที่เงียบสนิทแบบนี้ คิดถึงจน...

ฉันกระชับรองเท้าคู่เดิมเฉกเช่นทุกวัน ทอดน่องปล่อยปลดพวังอารมณ์จากภายในสู่ภายนอก เสียงสนั่นของความคิดสงัดเงียบลงอีกคราเมื่อต้องกับลมหวีดหวิวที่กรีดกรานม่านอากาศทะลวงมาย...

ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนว่าหลังจากปิดเทอมเกือบสามเดือน ข้าพเจ้าปล่อยห้องทิ้งไว้ ไม่ได้ห่วงอะไรเท่าไหร่ ห่วงแต่ทีวี ซึ่งเป็นของมีค่าที่สุดในห้องนั้นแล้ว หลังจากกลับมาหอ แ...

คนเรามันต้องมีการปลดล็อคสกิลชีวิต (Life skills) ในเรื่องบางเรื่อง ที่ปุถุชนส่วนใหญ่คิดว่ามันไม่สลักสำคัญ แต่ถ้าเรามองในอีกแง่หนึ่ง เราจะคิดว่ามันสำคัญมาก เพราะมันเป็น...

เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเป็นเพราะระยะทางหรือว่าเป็นที่ตัวเราเองที่พาชีวิตเราเดินมาถึงจุดที่เรียกว่าชีวิตเปลี่ยนขนาดนี้ เรื่องทั้งหมดเริ่มต้นจากเราคบกับคนคนนึงตั้งแต่ม.6 ท...

วันที่ห้องตรวจโคตรเงียบ! วันนี้ทั้งวัน... ได้ตรวจ 1 เคสถ้วนนนนนนนน! แล้วเมื่อวานคืออะไรร แห่กันมาจนห้องแทบแตก พอวันนี้ก็พร้อมใจกันไม่มาาาา โอ้!! นี่ก็อุตส่าห์เตรียมใจ...

เราคุยกันมา3-4เดือน คุยด้วยสถานะอะไรไม่รู้ แต่เรายังคงเรียกสถานะนั้นว่า "พี่น้อง" ในวันนั้นเป็นวันที่ใจเรากระวนกระวายที่สุดไม่รู้ว่าเพราะอะไร ได้แต่บ่นว่าอย...

ท่ามกลางหมู่ดาวนับพันล้านดวง ฉันติดอยู่ในห้วงอวกาศเพียงลำพังหลายครั้งฉันท่องไปทัั่วจักรวาลเพื่อค้นหาความหมายของชีวิตบางครั้งติดอยู่ในหลุมดำแห่งความเศร้าบางครั้งก็พบดวง...

"คอยดูนะ ยังไงก็จะเป็นกูแน่เลยว่ะ" นั่นคือประโยคที่ฉันมักจะพูดมันบ่อย ๆ ก่อนที่เกิดเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการฉีดวัคซีนในวัยอนุบาล การเจาะเลือ...