มีไม่กี่อย่างในชีวิตผมที่ดูจะกลายเป็นกิจวัตร เป็นวิถี และท้ายที่สุดมันก็กลายเป็นความเคยชิน ผมไม่ค่อยชอบความเคยชิน เพราะมันแปลว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นแล้ว และยังเกิดขึ้นเป็...

สายของวันเสาร์ ก่อนการเลือกตั้งหนึ่งวัน, การเลือกตั้งที่ไม่ได้เกิดขึ้นมาพักใหญ่แล้วสำหรับประเทศนี้ แต่ก็นั่นแหละทุกอย่างที่เกิดขึ้น และเป็นอยู่นี้ล้วนมีที่มาทั้งสิ้น ...

๒๐ เมษายน ๒๕๕๗  เช้าของวันอาทิตย์ วิภูถึงกับผงะเมื่อเปิดประตูร้านออกมาแล้วเจอมิรานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้รับแขกหน้าร้าน เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหลงไหลในรสชาติของเค้กส้มจนต้องม...

๑๙ เมษายน ๒๕๕๗  สองสามวันมานี้มิราอ่านหนังสือจบไปหลายเล่ม ทั้งที่หนังสือที่เพิ่งซื้อมาจากงานหนังสือเมื่อต้นเมษา กับหนังสือที่มีอยู่ก่อนหน้าซึ่งยังหาเวลาอ่านไม่ได้ เพรา...

 ๑๓ เมษายน ๒๕๕๗   บ่ายสองของวันที่ สิบสามเมษายน ฤดูที่สุพรรณิการ์เหลืองเต็มต้น และชมพูพันทิพย์หล่นเกลื่อนพื้น ตะแบกสีม่วงล้อลมอยู่บนต้นเหมือนผีเสื้อ- ถึงแม้อากาศจะร้อน...

๒๐๑๕ น. สถานีขนส่งสายตะวันออกเฉียงเหนือ จังหวัดหนึ่งในจำนวนสิบเก้าจังหวัดของภาคพื้น ฤดูฝนที่ท้องฟ้าถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีดำเป็นรูโหว่ ฝนตกกระหน่ำเหมือนตั้งใจซ้ำเติมความเ...

จำได้ว่าหลายปีที่ผ่านมาทุกครั้งที่ไปงานหนังสือจะต้องเดินเบียดหนอนหนังสือแทบจะขี่คอ, สำหรับนักเขียนมืออาชีพที่เป็นไอดอลของนักอ่านรุ่นใหม่ก็จะมีแถวต่อรอลายเซ็นความยาวน่า...

๑. ไม่ใช่นกทุกตัวที่พร้อมสู่เสรี แต่เป็นทางที่ดี หากทางที่เลือกคือทางที่ใช่ ไปแล้ว... ต้องแกร่งพอที่จะไม่ย้อนกลับมา ๒. ความรักทำให้คนบางคน หูหนวก ตาบอด และเป็นบ้า ...

ผมไม่ใช่คนที่โดดเดี่ยวที่สุดในโลกหรอก เพียงแต่ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่รู้สึกว่าตัวเองช่างโดดเดี่ยวสิ้นดีในวันที่ควรจะมีใครสักคนเคียงข้างอย่างวันนี้ มันอาจจะเป็นเพียงวันหนึ่...

ในวันที่ท้องถนนเต็มไปด้วยรถรา...บ้างมุ่งไปข้างหน้า บ้างก็สวนทาง เขาต่างไปไหนกัน.... นั่นสุดคาดเดา หญิงสาวนั่งมองผ่านหน้าต่างกระจกที่จับเป็นฝ้าเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงอย่า...

 “1 สิงหาคม” วันนี้น่าจะเป็นวันที่เริ่มต้นได้ดี... แต่เอาเข้าจริงคำว่า “1” ก็อาจจะไม่ใช่ การเริ่มต้นที่ดีเสมอไปก็ได้....สำหรับวันทำงานธรรมดาวันนี้ เกิดสงสัยตัวเองขึ้นม...

ฝักบัวหลวงแห้งสีน้ำตาลหม่นเสียบอยู่ในก้านยาวของสายบัวแห้งยาวราวครึ่งเมตร ปักอยู่ในแจกันไม้ไผ่ลำขนาดท่อนแขน ปลายด้านหนึ่งผ่าสี่ซีกถึงปล้องกลางขัดกันไว้ด้วยไม้ไผ่เหลาท่อ...

๑. ที่จริง ความพ่ายแพ้มันก็ไม่ได้น่ากลัวเท่า ไหร่หรอก เพราะถ้าวันนี้เราไม่แพ้ เราก็คงไม่รู้รสชาติของน้ำตา แต่ถ้าแพ้แล้วไหวตัวทัน รีบลุกขึ้นมาใหม่ ถึงแผลจะเต็มตัวก็เ...

จะสักกี่ครั้งในโลกที่เราจะเดินสะดุดหกล้มปากฟาดพื้นแล้วมีใครคนหนึ่งยื่นมือเข้ามาเพื่อฉุดเราให้พ้นจากความอับอายท่ามกลางมวลชนบนถนนสาทรใต้... “นั่งพักก่อนนะครับ” “ไม่เ...

 แมวสีดำของเขา กับ แมวสีขาวของเธอ ฤดูฝนที่แสงแดดไม่เคยเป็นใจ ฝนตกสม่ำเสมอ เกือบตลอดเวลา ท้องฟ้าไม่เคยมีแสงแดด และแม้แต่แสงดาวก็ถูกสายฝนพร่างพรำ... ค่ำมืดที่ผู้คนล้วน...

1. ซ่อมใจ  เดินเดียวดาย กลางสายแดดหนาวหาร้าน… ซ่อมใจ ใช้หัวใจมากไป เลยต้องซ่อมใจ ค่อนข้าง… นาน ประตูใจบานใหม่ คงเปิดไม่ได้… ถ้าบานเก่าปิดลงไม่สนิท ไม่มีอะหลั่ย…สับเ...

๔.๑  ชายหนุ่ม กับความรักที่ผิดหวังอย่างไม่ค่อยสมเหตุสมผลนัก มันเศร้าจนทำให้เพื่อนสาวนักแต่งเพลงถึงกับน้ำตาคลอ เรื่องราวความรักของทหารหนุ่มนักเรียนนอก กับหญิงสาวที่รักก...

     บางที... อาจจะเป็นเพราะเธอก็เป็นได้ที่ทำให้ผมหลงรักการอ่านหนังสืออื่นนอกเหนือไปจากตำราวิชาการซึ่งต้องอ่านและศึกษาจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันระยะหลัง... ซึ่งก็ไม่แน่...

เสียงไวโอลินประสานกับเปียโน เชลโล และเครื่องดนตรีอื่นประกอบกันเป็นท่วงทำนองดนตรีคลาสสิกที่ดังอยู่ในเวลานี้ ปลุกให้หญิงสาวเจ้าของบ้านเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุก แต่ท่วงท...

“ความพยายามของผม กับความเฉยเมยของเธอ มันตีคู่กันไปเหมือนทางรถฟสายเชียงใหม่ สุไหงปาดี ยังไงยังงั้น แต่จะว่าไป ก็คงโทษเธอไม่ได้ เพราะครั้งหนึ่งที่เธอเคยพยายาม สิ่งที่เธอ...