ผ่านมาอีกครึ่งปีแล้ว ไม่ทันไรก็ได้เขียนคำสั่งเสียฉบับที่ 3 แล้ว เร็วเหมือนกันนะ ปีนี้ช่างเป็นปีที่ผ่านไปไวเสียเหลือเกิน ไวจนไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่รู้สึกถึงความเป็นปีใหม...

1 ณ ริมทะเลแห่งหนึ่งอันห่างไกลจากเมืองหลวงที่เต็มไปด้วยแสงสีและความครื้นเครง เราพาตัวเองออกมายังริมระเบียงชั้น 15 หลังจากที่ขึ้นวันใหม่มาได้ไม่นาน เมื่อปราศจากสิ่งรบ...

 หลังๆ มาเราไม่ได้มี Deep conversation กันมานานแล้วเนอะ แต่ก็เข้าใจได้แหละว่าเป็นเรื่องของช่วงเวลา เส้นทางชีวิต และเรื่องราวต่างๆ ที่ทำให้เราห่างกันไปมีชีวิตของตนเอง แ...

นานแค่ไหนแล้วนะ? ไม่รู้เป็นโชคชะตาหรือความบังเอิญ แต่ทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นแล้ว ใครต่างก็มีนักเขียนในดวงใจใช่มั้ย? ใครต่างก็มีงานเขียนเรื่องโปรดใช่รึเปล่า? ความสุขที...

“ตัวๆ ” วิธีการเรียกที่แตกต่างและไม่เหมือนใครทำให้บยอลอีหันหน้าไปมองเจ้าของเสียงได้โดยไม่ต้องหยุดคิดว่าเป็นใคร เพราะคนที่เรียกเธอแบบนี้ก็มีแค่น้องสาวตัวน้อยของเธอเท่าน...

12 ฝากฝัง ฮเยจินลางาน? หรือบางทีคงต้องใช้คำว่าหนีงานมาเพื่อช่วยพี่สาวขนของกลับคอนโด แม้ว่าคอนโดของพวกเธอจะมีของใช้เกือบครบทุกอย่าง เสื้อผ้าก็มีไม่น้อย แต่ของจำเป็นอีก...

  สวัสดีตัวฉันในปี 2563 เมื่ออายุครบ 23 ปีเต็มตามการนับแบบไทย ไม่รู้ว่าเป็นโชคดีรึเปล่าที่วันเกิดอยู่กลางปีก็เลยได่ถือเอาโอกาสนี้ในการเขียนคำสั่งเสียอีกรอบหนึ่ง ในแง่ด...

 ฉันใช้เวลาค่อนข้างนานในการค้นหาคำตอบให้ตัวเองว่าพี่เป็นอะไรของฉัน มันยากมากๆ เลยนะ เทียบกันกับพี่ยงแล้วทั้งที่พี่เป็นเมนฉันแต่ฉันกลับสามารถพูดได้เลยว่าพี่ยงเป็นเหมือน...

“รอแป๊บนะ เราขอไปเลือกกระเป๋าก่อน” “เอาเลย” คำอนุญาตของจอห์นี่เป็นเหมือใบเบิกทางให้กับยูตะ หนุ่มญี่ปุ่นเดินตรงไปยังโซนกระเป๋าถือของผู้หญิงด้วยความรวดเร็ว เขาหยิบยกดู...

11 เกลือเป็นหนอน ฮวีอินเปิดประตูเข้ามาในห้องของยงซอนเหมือนดังเช่นทุกวันเพื่อมากินข้าวและใช้เวลาร่วมกับแฟน แต่แทนที่ฮวีอินจะได้รับการต้อนรับเหมือนกับทุกครั้ง เจ้าของห้...

10 โกรธ? ฮเยจินใช้เวลาสี่ปีก็เรียนจบสำเร็จตามหลักสูตร เธอจึงตัดสินใจกลับมาอยู่ที่บ้านเพื่อมาช่วยงานที่บ้านดังเช่นพี่สาว การเข้าช่วยเหลือของฮเยจินก็ทำให้อะไรต่างๆ ดีขึ...

9 สืบหา ‘งั้นพี่ไปคุยงานก่อนนะ’ “แล้วเจอกันค่ะ รีบๆ กลับมานะ คิดถึง” ‘คิดถึงเหมือนกันครับ แล้วเจอกัน แค่นี้ก่อนนะคะ’ ภาพคนหายไปจากบนหน้าจอของฮเยจินและแทนที่ด้วยแชทก...

8 ไม่ถูกชะตา ความจริงข้อหนึ่งที่ยงซอนรับรู้หลังจากการมาเยือนของ ‘ฮวีอิน’ เพื่อนของน้องสาวสุดที่รักก็คือ หล่อนรู้สึกไม่ถูกชะตากับอีกฝ่ายเอาเสียเลย ไม่ใช่ว่าฮวีอินเป็นเ...

เพิ่งจะช่วงนี้เองสินะที่ผมกับคุณได้มาคุยกันบ่อยๆ คุณรู้รึเปล่าว่าการได้พูดคุยกับคุณช่วยเปลี่ยนความคิดผมไปมากมาย ผมเองไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคุณจะได้เข้ามาเป็นหนึ่งในคนที...

ว่ากันโดยหลักการแล้วสรรพนามที่เค้าควรจะใช้เพื่อเรียกควรจะเป็นพี่ เพราะอายุถึงจะเริ่มมากแล้วแต่ก็ยังไม่ถึง 40 แม้ว่าจะใกล้มากแล้วก็ตามที แต่เพราะดันเรียกว่า 'ป้า' มาจนต...

“สวัสดีค่า สวัสดีค่า” ยงซอนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวของบริษัทเป็นคนที่ 3 ของวง หล่อนกล่าวทักทายทีมงานทุกคนด้วยความสดใส ก่อนจงใจเดินตรงไปหยุดยืนข้างเก้าอี้ที่เมมเบอร์คนหน...

7 สงสัย  “ยงตุน” “อะไรคะฮเยจินของเค้า” “เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนเย็นเค้าแวะไปกินข้าวด้วยนะ” “โอเค” “เค้าชวนฮวีนไว้แล้ว กินที่ห้องเรานะ เดี๋ยวเค้าไปทำให้กิน” “มาแล้วกลับเ...

6 แรกพบ  ยงซอนได้รับโทรศัพท์จากฮเยจินเมื่อวานนี้ น้องบอกว่าวันนี้จะกลับบ้าน แค่นี้ก็ทำให้หล่อนดีใจจนแทบนอนไม่หลับ พอตื่นมาแล้วก็อยู่ไม่สุขรีบไปจ่ายตลาดเพื่อเตรียมมาทำอ...

“ไม่ใช่แบบนั้น” คนตัวเล็กทักขึ้นเมื่อมองผ่านกระจกเห็นคนที่ยืนเต้นอยู่ด้านหลังเต้นแปลกไปจากที่ควรจะเป็น ร่างบางทำท่าที่ถูกต้องให้ดูก่อนจะพูดขึ้น “เต้นแบบนี้ต่างหาก “ผิ...

5 ความลับ  “อ้าว ยังไม่ได้อาบน้ำอีกเหรอ” จู่ๆ ห้องที่ควรจะเงียบก็มีเสียงคนดังขึ้น ยงซอนที่เมื่อสักครู่พักสายตาและนวดขมับให้ตัวเองจนไม่รับรู้เสียงประตูที่ถูกเปิดออกก็เพ...