คำขอโทษพูดมาเป็นร้อยครั้ง แต่มันไม่ได้เหมือนกันทุกครั้งนะ      คำขอโทษไปถึงเจ้าพลูโตน้อยที่อาจจะได้ยินคำนี้บ่อยจนเบื่อแล้ว ก็นั่นนะสิ ..ครั้งนี้มันเป็นความรู้สึกค...

     กรึ้บๆ ..เสียงขอหูฟังที่ถอดออกจากใบหูของเรา และมันทำให้เราเริ่มเขียนเรื่องราวของ "หมื่นเส้นทาง"      เมื่อเราเริ่มออก Start มุ่งไปด้านหน้าในทางของควา...

ฉันจะไม่ยอมเป็นไอ้ขี้แพ้ที่มาจมกับความรู้สึกแย่ๆหรอก      ฟังใครต่อใครพรรณาพร่ำเพ้อความรู้สึกแย่ๆที่มันกัดกินใจพวกเขา ซึ่งฉันคิดว่ามัันไม่ใช่ฉัน ฉันจะเข้มแข็งกว่า...

ร้อนโคตรอ่ะ ปีที่แล้วมันก็ร้อนแบบนี้ แต่ทำไมบางอย่างมันไม่เหมือนเดิมนะ      ช่วงเวลานี้ของปีที่แล้วมันก็ยังคงร้อนแบบนี้ และเป็นเทศกาลที่อึดอัดสำหรับคนที่ไม่มี...

ซัมเมอร์กำลังจะมาถึงแล้วนะ... ช่วงนี้ผมไม่มีเวลาได้มาเขียนเรื่องราวต่างๆลงในนี้เลย แต่ผมก็ไม่เคยลืมความรู้สึกที่จะเขียนมันลงไปนะ -หนังสือเล่มที่หายไป- ...

           เสียงเพลงโอเปร่า ถูกเปิดท่ามกลางคืนดึกสงัด ห้องๆหนึ่งที่มีเพียงแสงไฟสลัวอ่อนๆ ตอนนี้ผมอยู่กับตัวเอง .. ตอนนี้ผมไม่มีอะไรให้คิดแล้ว. นอกจาก.. ค...

        นั่นก็คงไม่ใช่อีก จะหน้าไหนๆเล่มไหนๆก็ไม่ใช่...      มันมีอยูู่ไม่่่่่่่่่กี่ช่วงเวลาหรอกที่มันจะมีความรู้สึกแย่แย่่เข้ามาในหัวเรา มันจะจมอยู่แบบนั้นซักพักห...

ที่ว่างตรงนั้นเธอยังเก็บมันไว้ให้เรารึเปล่า..?      เธอยังจำกลุ่มดาวเหล่่่่่านั้นได้ไหม กลุ่มดาวที่เขาเคยบอกว่า พวกมันมัััักจะเรียงตัวกันเป็นรูปราศีต่างๆ  และพ...

     ในคืนที่มีเสียงฝนตก แต่มันไม่ได้ตกลงมาจากฟ้า มันตกลงมาจากดวงตาของเด็กหญิงคนหนึ่ง ...           ไม่ว่าคำปลอบโยนที่หรูเพียงใดจากใครต่อใครก็ไม่สามารถพาให้เธอกลับม...

    ... หายนะของผมมันเริ่มตั้งแต่จุดนั้น ... จุดที่ผมไม่สามารถที่จะไขว่คว้าความสุขด้วยตัวเองได้ วันที่ผมเริ่มเสพความสุขจากการฟังเรื่องราวของผู้อื่น วันที่ผมให้ความส...

คงไม่กลับมาแล้วซินะ..      เหตุุผลอะไรทีี่ทำให้ฉันต้องซึมเศร้าแบบนี้อยูู่่หลายวัน เกือบหนึึ่งปีมานี้เวลาทีี่ฉันทุุกขฺ์์ใจกับบางเรื่อง ก็็็็็มักจะมีมือที่่่่คอยโอบอุ้ม...

      จงเผาฉันให้มอดไหม้และหลอมขึ้นใหม่ให้เจิดจ้ากว่าเดิม      มวลฝุ่นที่คละคลุ้งท่ามกลางย่านชุมชนนี้มันส่งผลไปต่อสิ่งมีชีวิตโดยรอบ สสารที่คล้ายกับหมอกนี้เกิดมาจากก...

     ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ผมแคร์และใครแคร์ผมที่สุดมาตลอด แต่สถานการณ์ที่มันเป็นอยู่บางอย่างที่ทำให้มันบดบังจากความรู้สึกจริงจริงที่ควรจะแสดงมันออกมา บาง...

     ฉันได้เคยพร่ำเพ้อพรรณนาถึงดวงดาวมาอย่างมากมาย เคยคิดซึ่งว่าเธออาจเป็นผู้นำพาและอาจเป็นหนึ่งในดวงดาวที่โคจรมาโดยบังเอิญ       ครั้นเมื่อได้ไปพบดวงดาวของจริงแล้ว...

สักวันหนามนั้นจะกลับมาทิ่มแทงตัวข้าเอง...      กาลเวลาผกผันจนถึงช่วงเวลาของเด็กเลี้ยงวัวคนหนึ่ง ในสุดสัปดาห์แห่งการเริ่มต้นการทำปศุสัตว์ และเมื่อนั้นคือเวลาที่ดวงอา...

โบราณวัตถุที่อยู่มาเนิ่นนาน เจ็ดสิ่งมหศจรรย์ของโลก สิ่งใดๆที่ดำรงอยู่นาน ความรู้สึกของเราก็ไม่ต่าง?      ดวงไฟที่ส่องสว่างจากหลอดไฟดูจะริบหรี่ลงเมื่อแสงดวงอาทิตย์ค่...

เจ้าออกบินทั้งที่ปีกเจ้ายังไม่แข็งแรงพอ..      ถ้าจะเปรียบชีวิตเป็นการผจญภัยมันก็คงเป็นการผจญภัยที่น่าตื่นตาตื่นใจ การพบและการจากของผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตสามารถทำ...

ตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบสองสัปดาห์แล้ว ที่สายลมแห่งความกระอักอวนวุ่นวายใจยังคงพัดอยู่ในหัวของผม... ผมไม่รู้สาเหตุว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร รู้แค่เพียงว่าในยามฟ้าสว่าง ไม่ว...

     ดวงดาวที่สุกสกาว ท่ามกล่าวหมู่ดาวมากมายในนั้น  เมื่ออยู่กับสิ่งนั้น แสงช่างส่องลงมาเจิดจ้าจนทำให้ตาอาจบอดได้  แสงที่ดูแล้วเหมือนมีความสุขออกมา บางทีมันก็ดูเหม...

     สายตาพวกนั้น จริงจริงแล้วมีความคิดอะไรที่ซ่อนอยู่ภายในกันนะ "ครืดครืด ครืด .. " เสียงเครื่องจักรทำงานมาจากทางฝั่งซ้ายจากเก้าอี้และโต๊ะสีน้ำตาล...