สะเทือนสะท้านราวกับโลกนี้จะแตกสลาย ชั่วพริบตาที่ขบวนสีม่วงนั้นกระชากตัวออกจากชานชลาที่คลาคล่ำ มีเพียงสัมผัสใต้แผ่นเท้าเท่านั้นบอกให้ผมได้รู้ว่าสิ่งนั้นกำลังเกิดขึ้นห่...

การพบพานเพื่อผ่านพ้นน่าค้นหา มีมายา มีความงาม มีความเหงา มีความชั่ว มีความดี มีแสงเงา มีตัวเราจริงหรือไม่ในผู้คน ครั้งเเรก บทกวีที่ผมปรารถนาจะร่ายบรรเลงมีเพียงเท่านี...

C+ผมนั่งมองคะเเนนบล้อกแรกของชีวิตที่ไม่ใช่ตัว A ด้วยจิตอันประหวั่นพรั่นพรึงต้นคอเย็นยะเยียบ--และหนาวสั่น เสียยิ่งกว่าเครื่องปรับอากาศในห้องบรรยายขณะนั้น มันเริ่มต้นขึ้...

' มึงกินร้านนี้อีกแล้ว ไม่เบื่อเหรอวะ '' กูก็เบื่อนั่นแหละ แต่รีบกินเถอะ จะได้รีบไปเรียนต่อ ' เพื่อนสนิทของผมมักจะโอดครวญทุกครั้งที่ผมใช้อำนาจเผด็จการเลือกร้านอาหารเที...

ฉันหาเธอเจอแล้ว ในที่สุด… จากหลักฐานความทรงจำที่ฉันเก็บไว้ คือ ภาพถ่ายสีจากดวงตา และ เสียงจากเครื่องบันทึกในโสตประสาท ที่แผ่วเบา… ยังมีภาพพิมพ์จากรอยยิ้มของเ...