วันที่ 2 ก.ค. นี้ผมกับเพื่อนชายฉกรรจ์แก๊งต่ำตมได้หวนระลึกกลับไปที่โรงเรียนมัธยมฯอีกครั้ง นับตั้งแต่วันปัจฉิม(แบบม็อคอัพ)พวกเราก็แทบไม่ได้ก้าวเท้าเข้ารั้วโรงเรียนอีกเลย...

หลังจากที่พึ่งดู Django Unchained จบไปเมื่อประมาณ 2 วันก่อนจนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังไม่สามารถหาเพื่อนมานั่งถกหรือเล่าเกี่ยวกับหนังได้เลย เพราะฉะนั้นเลยขอเขียนเป็นแบบนี้ดีก...

ผมไม่ชอบแสงแดดเลย. ทุกครั้งที่เงยหน้ามองฟ้า  ผมก็อยากจะเห็นก้อนเมฆสีขาว  . นภาสีฟ้า . แรงลมเอื่อยๆที่พัดผ่านตัวผมไป. นั่นคือสิ่งที่ผมอยากเห็น แต่เมื่ิอเงยหน้าขึ้นมา....

'เรา' ทุกคนรู้กันดีว่าเจ้ามันฝรั่งทอดกรอบนั้น "มันอ้วน". ไม่ว่าจะด้วยปริมาณ calories, แป้ง, ไขมัน, โซเดียม ทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้ทำให้เจ้ามันฝรั่งทอดกรอบนี้....

"อืม........''.ผมสูดลมหายใจเข้า, สูดอากาศยามเช้า, นั่งมองรอคอยดวงตะวันโผล่ขึ้นฟ้า. ผมนั่งแบบนี้มาประมาณ 30 นาทีได้แล้ว....มั้งนะ จริงๆผมเชื่อว่าเราทุกคนเคยเห็นพระ...