สวัสดี สิงหาคม ที่สนุกและน่าตื่นเต้น... สนุกตั้งแต่ต้นเดือนเลยเชียว เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าก้าวขาออกจากบ้านมาพร้อมกับหัวใจที่ฟูฟ่อง กำลังจะกลับเข้าสู่การศึกษาอีกครั้ง เ...

คิดถึง Storylog จัง... ตั้งแต่ขึ้นปี 2020 มาก็ไม่ได้กลับมาเขียนเลย 4 เดือนเต็มๆ ที่หายไป ตอนนี้ก็เรียนจบอย่างไม่เป็นทางการ  ช่วงก่อนหน้านั้นฝึกงานอย่างขะมักขะเม้น ปร...

2019 ปีเฉื่อยๆ เอื่อยๆ ไม่ได้หวือหวาแต่น่ารัก เป็นปีที่มุ่งกับการเรียนปีสุดท้ายมาก จดจำอะไรได้ไม่เยอะ เพราะแทบไม่มีเวลาบันทึก ไดอารี่เล่มใหญ่เขียนไปได้น้อยนิด แทบจะไม่...

เทอมสุดท้ายกับการเป็นนิสิต ปี4... ตอนเปิดเทอมของปี 4 ใหม่ๆ แทบอยากจะบ้าตาย เหนื่อยหน่ายกับการเรียนมากๆ ความคาดหวังในตัวเองเริ่มมีมากขึ้น จนกระทั่งวันนี้ วันที่เห็นเกร...

เคยได้ยินชื่อ อุรดา โควินท์ บ่อยมาก แต่ไม่เคยอ่านหนังสือของเขาเลย จนได้ฟัง Readery podcast Ep38 ที่แนะนำหนังสือที่ว่าด้วยความช้า พาไปเห็นความงามของชีวิต ลิสต์หนังสือเล...

ความเศร้า ความเหงา ความหว้าเหว่ นี่ชอบแวะเวียนเข้ามาอยู่เป็นเพื่อนเราบ่อยจังนะยิ่งตอนพระอาทิตย์ตกดิน หรือไม่ก็ตอนที่ฟังเพลงแล้วอินมากๆ จู่ๆมันก็หน่วงๆหัวใจขึ้นมาซะงั้น...

เด็กทุกคนงดงามเหมือนดอกไม้ เท่าที่อ่านงานเขียนของ กนกวลี พจนปกรณ์ มามักจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัว โรงเรียน ชุมชน สังคม ที่มีการเชื่อมโยงตัวละครเด็กเข้าไป  อบอุ...

เรากำลังจะกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง  ในปีสุดท้ายของการเรียนมหาวิทยาลัยตอนเย็นเดินทาง ตอนเช้าๆเลยมีเวลาเก็บของ และจัดการตัวเองนาน... พอเก็บของเสร็จ นอนฟังเพลง รู้สึกว่า...

ถ้าลองลิสต์หนังสือที่สร้างแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิต สำหรับเรา How l live my life ก็คงเป็นหนังสือเล่มนั้น เล่มโปรดและเล่มที่รักมากที่สุด เราอ่านหนังสือเล่มนี้ทุกครั้งที...

เราเป็นคนที่มี Mindset อย่างหนึ่งว่า ถ้าอะไรที่ไม่ชอบ ไม่อิน ไหรือไม่เก็ทกับอะไรสักอย่าง จะไม่อยากที่จะทำมันเลย (และไม่พยายามด้วย) เคยถามเพื่อนๆในวัยเดียวกัน (รวมถึงเ...

จะหมดปี 2018 แล้วก็อยากจะทบทวนสิ่งที่เคยทำมาทั้งหมดทั้งมวล แต่ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แทบจะเงียบเหงามากที่สุด  เรามักจะตั้งเป้าหมายอะไรมากมาย สังเกตจากที่ผ่านมา เราทำมันไม...

เราเริ่มรู้สึกไม่อินกับความรักจนคิดว่ามันคือสิ่งสุดท้ายที่โหยหา... และการปฏิเสธความรู้สึกดีๆที่คุณมีให้ก็ทำให้เรารู้้้้สึกผิดและเจ็บปวดอย่างที่่่่่ไม่เคยเป็นไม่รู้จ...

เหมือนเราได้เริ่มต้นรู้จักกันใหม่อีกครั้งเลยเนอะ... เราสองคนนัดเจอกันในบ่ายวันหนึ่งที่หอสมุด เธอเล่าว่าวันว่างๆชอบไปนั่งเล่นที่นั่น ซึ่งเราเองก็เช่นเดียวกันไม่รู้อะไรด...

เริ่มเบื่อเฟซบุ๊ก...เบื่อโซเชียลทุกช่องทาง เฟซบุ๊กที่เล่นมาจวนจะแปดปี เฟซบุ๊กที่มีความทรงจำมากมายและทิ้งร่องรอยความทรงจำเหล่านั้นเอาไว้ให้เห็นทุกปีๆ มันก็ไม่ได้แย่หรอก...

แม่บอกว่าถ้าฝันร้าย ตื่นเช้าขึ้นมาให้แก้ความฝันด้วยการนึกความฝันนั้นในห้องน้ำและกดชักโครกลงปล่อยให้ฝันร้ายนั้นหายไปและอย่าไปเล่าให้ใครฟัง... แต่ฝันร้ายมันก็ยังไม่หายไ...

เป็นคนชอบเอาชนะและอยากเอาชนะอยู่เสมอแต่ไม่เคยสักครั้ง ที่จะเอาชนะความกลัวของตัวเองได้ "เมื่อก่อนเค้ากลัวนะ แต่ตอนนี้ดูสิ มันมีอะไรเข้ามาทดสอบเราอยู่ทุกวัน ถ้าวันน...

ฉันดูเป็นคนเข้าอกเข้าใจคนอื่นขนาดนั้นเลยเหรอ...ไม่หรอก ไม่เข้าใจสักนิด แค่แกล้งทำเหมือนเข้าใจไปงั้นแหละ...ถ้าฉันมีตัวตนอยู่แค่ในโลกของตัวเองก็คงดีแต่นั่นเป็นสิ่งที่เป็...

ทะเลาะกับตัวเองบ่อยมากทะเลาะกับทุกอย่างรอบตัว (ยกเว้นคน)ทะเลาะกับความคิดที่ย้อนแย้ง คิดอะไรก็ไม่เคยตกผลึกสักอย่างมีแต่ความคิดเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ  ความสามารถหลายอย่าง...

วันที่เราอ่อนแอที่สุด มีเพียงตัวเราที่คอยโอบกอดตัวเองเอาไว้... ฉันเพิ่งค้นพบว่าตนเองไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่ปากบอก เพราะเพียงแค่ถ้อยคำไม่กี่คำ การกระทำเพียงชั่ววูบของ...

ฉันเคยเห็นเขาที่นี่บ่อยๆผู้ชายตัวสูงๆผอมๆสวมแว่นสายตาและใส่ชุดนิสิตถูกระเบียบเป๊ะเขาดูสุขุม นิ่ง สงบ เรียบร้อย เหมือนเด็กเนิร์ดไม่มีผิด ท่าทางการเดินถือหนังสือแล้วจับม...