ผมมีชีวิตที่กลางๆมาก และชีวิตกลางๆของผมก็ส่งผลดีต่อผมมากที่สุด ผมเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ แต่เป็นหลานคนกลางของครอบครัว ในตอนเด็กครอบครัวของผมและยายยังไม...

พ่อและเรากลับมาคุยกันอีกครั่ง ถึงไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ความรักของพ่อยังเหมือเดิมไม่เปลี่ยนเปลี่ยนแปลงเลย กลับบ้านปิดเทอมไปครั่งที่แล้ว แม่ไม่อยู่บ้านต้องไปทำงานไกล เร...

น่าแปลก ชีวิตของฉันมันช่างน่าแปลก แต่คงไม่แปลกถ้าฉันเข้าใจตัวของฉันจริงๆ  ฉันเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง คณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่สาม ตั้งแต่เริ่มเข้ามาเรียนฉันก็มีจ...

วันนี้สอบสัมภาษณ์ เพื่อสอบไปเข้าค่ายที่ญี่ปุ่น ในจำนวนสามสิบเจ็ดคนที่สมัค มีโอกาสไปได้เพียงห้าคนเท่านั้น ถือว่ามีโอกาสน้อยมาก ในตอนแรกที่สมัค ได้โทรถามแม่เรื่องค่าใช้...

ก่อนอื่นต้องยินดีด้วยที่คุณได้หลุดพ้น ห่วงแห่งความเจ็บปวดนั้นมาได้แล้ว คุณไม่มีความทุกข์ ไม่คิดอิจฉา ไม่โกรธเคือง แม้นสิ่งที่เขาได้ทำกับคุณนั้นมันเจ็บปวดรวดร้าวเพียงไห...

ไม่ทุกข์ไม่เศร้าก็ไม่เข้ามาเขียนเพ้อเจ้ออะไรแบบนี้ ในตอนแรกก่อนการจะเขียน ขอแสดงความยินดีกับคุณคนใหม่ที่ไม่มีเขาก็อยู่ได้ ในส่วนที่สอง ก็แสดงความเสียใจเมื่อคุณได้ค้นพบ...

ว่ากันว่า เรื่องหลายอย่างของชีวิตเรามักถูกกำหนดไว้เสมอมาตลอด ถึงจะทำใจเชื่อไม่ได้แต่มันก็เกิดแทบตลอดเวลา เรื่องลักษณะเดียวกัน ทำนองเดียวกัน ร่วมถึงเรื่องความสัมพันธ์พว...

นานเสียนานที่เราไม่เข้ามาเขียนเรื่องราวอะไรในนี้ เกือบสามเดือนได้แล้วที่เราห่างหายไป พูดแล้วก็อยากจะหัวเราะพอไล่เรียงเรื่องที่เขียนไป ก็มีแต่เรื่องของเขาเพื่อนของเรา ค...

เล่าถึงเรื่องความฝันเมื่อคืนนี้ เป็นความฝันที่ดีที่สุดและหวังให้มันเป็นจริงตลอดเวลา หวังว่าพอตอนตื่นมาแล้วมันจะกลายเป็นความจริง เล่าเรื่องเรากับพ่อ เรากับพ่อไม่คุยกันม...

สวัสดีวันปีใหม่ ปีใหม่นี้เราก็โดนเมททิ้งหนีกันไปเกือบหมดนอนห้องอยู่คนเดียว ไม่เหลือใคร บ้านก็ไม่ได้กลับ แต่ไม่เป็นไรก่อนวันปีใหม่ว่าไงนะ อยู่คนเดียวได้ วันปีใหม่ก็แค่ว...

ทำไมทุกคนถึงพูดเหมือนรู้จักตัวของฉันดีมากกว่าตัวของฉัน พร่ำบอกว่าฉันว่า  "ฉันนะรู้จักตัวของแกมากกว่าตัวแกอีก"ฉันพยักหน้าหงึกๆ เธอคงจะรู้จักฉันดีถ้าฉันพยักหน้...

กล่าวถึงเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ด้วยความที่เพิ่งมีเพื่อนสนิท เพื่อนที่คิดว่าน่าจะเป็นคนที่ดีที่สุดตั้งแต่เจอมา แต่แล้วไหงเป็นอย่างนี้ไปได้ พอเราเริ่มมีเพื่อนกลายเป็นกล่...

มันออกจะน่าเบื่อ เพราะไดอารี่นี้ไม่มีอะไรจะเขียน นอกจากเรื่องซำซากจำเจ เขียนแต่เรื่องออึดอัดเขียนแต่เรื่องทุกข์ใจกังวลใจ สบายดีไดอารี่ที่รัก เราไม่รู้จักคุณ คุณไม่รู้จ...

ครอบครัวของเรา หากจะนับว่าเป็นครอบครัวใหญ่ก็ถือว่าใหญ่ เพราะมียาย มีลุงน้าหลานเกือบเต็มบ้าน ถึงตอนนี้พ่อแม่และลุงจะแยกบ้านออกไปสร้างเป็นของตัวเอง แต่บ้านของยายก็ยังอยู...

เดี่ยวเล่าเรื่องนก ให้ฟัง ในช่วงปิดเทอมครั่งก่อน เราได้กลับบ้าน เราใช้ชีวิตวันหนึ่งแบบเรื่อยเปื่อย เช้ามาหายายตกบ่ายๆกลับบ้านตัวเอง ชีวิตวนเวียนไม่เมาท์มอยกับยายเรื่...

ทำไมถึงต้อเขียน นั้นเป็นคำถามแรกเลยที่จะเอามาเป็นหัวข้อที่จะเล่าในวันนี้ บางคนเขียนแล้วความสุขมีความสุขที่ได้เขียน บางคนเขียนเพื่อนอยากถ่ายทอดเรื่องราวของตนเองให้คนอื่...

ไม่ใช่ไดอารี่ไรอีกแล้ว แต่สืบเนื่องจากไดอารี่ที่เขียนมาตะกี้นี้ ไม่น่าเลยชีวิต เมื่อทำการเขียนเสร็จแล้ว เราก็กดเผยแผ่ แต่ไม่นึกว่าจะไปแชร์ตรงเฟสบุ๊ค เป็นเวลาเกือบยี่สิ...

ฉันเกลียด ฉันไม่ต้องการความสัมพันธ์ของอะไรทั่งนั้น ฉันไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยว แต่ก็ต้องมีเหตุเข้าไปยุ่งเกี่ยวตลอด ฉันมีเพื่อนอยู่มากมายในตอนมอปลาย ทุกคนสนิทกับฉันเท่าก...

เคยเป็นไหม ในวันที่คุณเหนื่อยที่สุด ในวันที่เจอกับปัญหาขนาดใหญ่ ในวันที่คุณต้องแอบหลบจากสายตาของคนอื่นมาแอบเช็ดน้ำตาออก ในวันที่คุณนั่งเฉยๆและคิดไปถึงชีวิตที่กำลังเจออ...

       มีเรื่องเล่าให้ฟัง ในขณะที่ผ่านเวลามาหลายปีนี้ ทุกๆปีเมื่อถึงวันเกิดของเหล่าน้องสาว ไม่ว่าจะตัวเล็กตัวใหญ่ ก็ร้องบอกว่าจะจัดงานวันเกิด จะกินเค้กวันเกิด อยากได้ข...