เรียนจบแล้ว เหลือแค่รอรับปริญญาที่บ้าน ขอบคุณเว็บนี้ที่เปรียบเหมือนไดอารี่ตลอดการเรียนรู้สี่ปีมานี้ พอได้กลับมาอ่าน ก็ดูเหมือนว่าการเรียนมหาลัยมันก็ไม่ได้มีความสุขเท่า...

        เป็นเร่ืองราวในตอนที่ฉันเรียนอนุบาล2 เป็นหนึ่งในความรู้สึกผิดของฉัน และฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าหากได้ระบายความลับที่รู้สึกผิดนี้กับใครสักคนที่ไม่รู้จัก ฉันจะรู้...

แม่งงงง เหี้ยเหลือเกิน เหี้ยเกินกว่าอยากจะอยู่บนโลกนี้แล้ว  ฉันอยากตายและไม่อยากตาย  เป็นไปได้ ถ้าหากคุณมีจริง  ช่วยส่งฉันไปสักที่ ไปที่ในที่มีแค่ฉัน ฉันต้องการแค่สวนเ...

มันทำให้ผมรู้ว่า ความเหงามันโหดร้ายเหลือเกิน และการที่มีใครสักคนคอยอยู่ข้างๆเรา คอยการกลับมาของเรา และอยู่ในอ้อมกอดของเรานั้นมีความสุขมากแค่ไหน      ในคืนหนึ่งช่วงขณะท...

หมาจิ้งจอกที่บ้าน ตัวจะเล็กๆ กลิ่นเหม็นซากสัตว์ ขนสีเทาปนน้ำตาล เวลากลางคืนมันจะร้องเสียงจ็อกๆ เราเรียกหมากจอก               ที่ภาคอีสาน เมื่อประมาณสิบห้าปีที่แล้ว ตอน...

                ผมมีชีวิตที่กลางๆมาก และชีวิตกลางๆของผมก็ส่งผลดีต่อผมมากที่สุด      ผมเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ แต่เป็นหลานคนกลางของครอบครัว ในตอนเด็กครอบครัวของผมและย...

พ่อและเรากลับมาคุยกันอีกครั่ง ถึงไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ความรักของพ่อยังเหมือเดิมไม่เปลี่ยนเปลี่ยนแปลงเลย กลับบ้านปิดเทอมไปครั่งที่แล้ว แม่ไม่อยู่บ้านต้องไปทำงานไกล เร...

น่าแปลก ชีวิตของฉันมันช่างน่าแปลก แต่คงไม่แปลกถ้าฉันเข้าใจตัวของฉันจริงๆ  ฉันเรียนอยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง คณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่สาม ตั้งแต่เริ่มเข้ามาเรียนฉันก็มีจ...

มันเกิดไปแล้วมันทำไปแล้วจะให้ทำยังไงยอมรับมันไปสิใครจะว่าจะทำอะไรก็เรื่องของเขา วันนี้สอบสัมภาษณ์ เพื่อสอบไปเข้าค่ายที่ญี่ปุ่น ในจำนวนสามสิบเจ็ดคนที่สมัค มีโอกาสไปได้เ...

ก่อนอื่นต้องยินดีด้วยที่คุณได้หลุดพ้น ห่วงแห่งความเจ็บปวดนั้นมาได้แล้ว คุณไม่มีความทุกข์ ไม่คิดอิจฉา ไม่โกรธเคือง แม้นสิ่งที่เขาได้ทำกับคุณนั้นมันเจ็บปวดรวดร้าวเพียงไห...

ไม่ทุกข์ไม่เศร้าก็ไม่เข้ามาเขียนเพ้อเจ้ออะไรแบบนี้ ในตอนแรกก่อนการจะเขียน ขอแสดงความยินดีกับคุณคนใหม่ที่ไม่มีเขาก็อยู่ได้ ในส่วนที่สอง ก็แสดงความเสียใจเมื่อคุณได้ค้นพบ...

นานเสียนานที่เราไม่เข้ามาเขียนเรื่องราวอะไรในนี้ เกือบสามเดือนได้แล้วที่เราห่างหายไป พูดแล้วก็อยากจะหัวเราะพอไล่เรียงเรื่องที่เขียนไป ก็มีแต่เรื่องของเขาเพื่อนของเรา ค...

เล่าถึงเรื่องความฝันเมื่อคืนนี้ เป็นความฝันที่ดีที่สุดและหวังให้มันเป็นจริงตลอดเวลา หวังว่าพอตอนตื่นมาแล้วมันจะกลายเป็นความจริง เล่าเรื่องเรากับพ่อ เรากับพ่อไม่คุยกันม...

สวัสดีวันปีใหม่ ปีใหม่นี้เราก็โดนเมททิ้งหนีกันไปเกือบหมดนอนห้องอยู่คนเดียว ไม่เหลือใคร บ้านก็ไม่ได้กลับ แต่ไม่เป็นไรก่อนวันปีใหม่ว่าไงนะ อยู่คนเดียวได้ วันปีใหม่ก็แค่ว...

ทำไมทุกคนถึงพูดเหมือนรู้จักตัวของฉันดีมากกว่าตัวของฉัน พร่ำบอกว่าฉันว่า  "ฉันนะรู้จักตัวของแกมากกว่าตัวแกอีก"ฉันพยักหน้าหงึกๆ เธอคงจะรู้จักฉันดีถ้าฉันพยักหน้...

กล่าวถึงเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆ ด้วยความที่เพิ่งมีเพื่อนสนิท เพื่อนที่คิดว่าน่าจะเป็นคนที่ดีที่สุดตั้งแต่เจอมา แต่แล้วไหงเป็นอย่างนี้ไปได้ พอเราเริ่มมีเพื่อนกลายเป็นกล่...

มันออกจะน่าเบื่อ เพราะไดอารี่นี้ไม่มีอะไรจะเขียน นอกจากเรื่องซำซากจำเจ เขียนแต่เรื่องออึดอัดเขียนแต่เรื่องทุกข์ใจกังวลใจ สบายดีไดอารี่ที่รัก เราไม่รู้จักคุณ คุณไม่รู้จ...

ครอบครัวของเรา หากจะนับว่าเป็นครอบครัวใหญ่ก็ถือว่าใหญ่ เพราะมียาย มีลุงน้าหลานเกือบเต็มบ้าน ถึงตอนนี้พ่อแม่และลุงจะแยกบ้านออกไปสร้างเป็นของตัวเอง แต่บ้านของยายก็ยังอยู...

เดี่ยวเล่าเรื่องนก ให้ฟัง ในช่วงปิดเทอมครั่งก่อน เราได้กลับบ้าน เราใช้ชีวิตวันหนึ่งแบบเรื่อยเปื่อย เช้ามาหายายตกบ่ายๆกลับบ้านตัวเอง ชีวิตวนเวียนไม่เมาท์มอยกับยายเรื่...

ทำไมถึงต้อเขียน นั้นเป็นคำถามแรกเลยที่จะเอามาเป็นหัวข้อที่จะเล่าในวันนี้ บางคนเขียนแล้วความสุขมีความสุขที่ได้เขียน บางคนเขียนเพื่อนอยากถ่ายทอดเรื่องราวของตนเองให้คนอื่...