ชนุธนา แสนเหม เขียนกวีในช่วงที่ดาวน์มาก ๆ นี่ก็ดีเหมือนกันแฮะ - ๑ -ผมถาม "เธอรักฉันไหม?"แต่เธอไม่ได้ตอบมาผมเลยไม่ได้ฟังคำตอบอื่นที่เป็นไปได้อีกเลยในจักรวาลน...

และในวันนี้เอง --- ผมจึงได้รู้สึกตัวว่าโรงเรียนนั้นช่างเลือดเย็นเสียเหลือเกิน มานีบ่นว่าอยากให้วิชาการเขียนบล็อกอยู่ในหลักสูตร --- แทนวิชาคณิตศาสตร์ ตอนนี้มีสอ...

ชนุธนา แสนเหมเป็นแค่การบ่นแบบคนแก่เท่านั้นหากผิดพลาดประการใดต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ ต้องเท้าความก่อนว่าตัวเองมีชีวิตกับอินเทอร์เน็ตมาตั้งแต่ตอนประถมปลาย ๆ และเพิ่งจ...

ชนุธนา แสนเหม จากเรื่องจริงและเรื่องไม่จริงของสี่วันแห่งความทรหด ๑) กลอนเปล่า เอาวะ, ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้วสอบแป๊บเดียวก็คงเสร็จไม่ตื่นเต้นเท่าไหร่หรอกเพราะก็คงเหมือนกั...

สมศักดิ์ยื่นแขนผอม ๆ มาดึงกลับอย่างทุลักทุเล ลากฝ่ามือลูบบนกระเป๋าไป สายตาส่อความสนอกสนใจ “โอ้โฮ...กระเป๋าเหล็กเลยเหรอวะ?” สมศักดิ์มองดูถนนที่เคลื่อนคลาโอบล้อมเขาไปเ...

ชนุธนา แสนเหม แต่งเพื่อเตือนตัวเองซึ่งกำลังถึงวัยใกล้กินเหล้าได้แล้ว [อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑]        ๏ เติบใหญ่ประจวบวาร                นรชาติประสิทธิ์สิ่งเนื้อแท้มนุษ...

ชนุธนา แสนเหม เขียนคลายเครียดเท่านั้น ๏ ดอกสายหยุดหยุดกลิ่นเมื่อสิ้นสาย เจ้าบานคล้ายไม่ไร้สิ้นซึ่งกลิ่นหอม ดอกซ่อนกลิ่นประทินผิวให้ดมดอม เจ้านอบน้อมค้อมรับด้วยเต็มใจ ...

ชนุธนา แสนเหม --- แรงบันดาลใจจากฉันจึงมาหาความหมาย เขียนเพื่อให้ระลึกถึงตัวตนของเยาวชนเป็นครั้งสุดท้าย ตะวันฉายปลายฟ้าอรุณรุ่ง เด็กน้อยมุ่งเล่าเรียนเขียนหนังสือ ตั้...

ชนุธนา แสนเหมเขียนเพราะเป็นติ่งเกาหลี(ซึ่งจริง ๆ มันก็ไม่เกี่ยวกันหรอก) - ๑ -ฝนตกพรำ ๆ ในวันเสาร์ฉันยังนอนหลับอยู่ในความฝันฉันมองดูอดีตที่ผ่านมา --- เกือบหลายร้อยวัน...

กลอนสุภาพ โดย ชนุธนา แสนเหมมีรูปกายสายใยได้ประสาน ดังเทพท่านประทานพรยิ่งใหญ่ มีมนุษย์จุติอยู่ภายใน เลี้ยงอยู่ในท้องสมุทรก็หลุดมา ออกจากน้ำมีชีวิตบนอ้อมอก มารดารักปักป...

เมื่อประมาณต้นเดือน (วันที่เขียนบล็อกนี้คือวันที่ 24 เม.ย. 2561) ผมได้ไปดูภาพยนตร์ระทึกขวัญชื่อดัง คือเรื่อง A Quiet Place (และประเด็นคือไปดูคนเดียวด้วยไง ผวาแบบไม่มีใ...

บล็อกนี้ผมไม่มีแขกรับเชิญก็จริง แต่ผมบอกว่าวันนี้จะพิเศษออกไป เพราะผมจะไม่มาหาเหตุผลให้เรื่องผีแล้ว เหนื่อย. --- (Take 2) อาจจะมีบ้างนะครับที่ท่านๆ เกิดความสงสั...

ชนุธนา แสนเหม แต่งเพราะหิวข้าว "โอ้นงนุช หยุดเถิดหนา อย่าเดินหนี" บุรุษชี้ แจงสตรี ที่หัวเสีย "ก็ใยพี่ คิดเอาเขา มานัวเนีย" หญิงก็เหี่ย ชายก็เบื่อ...

ชนุธนา แสนเหม เขียนไว้เพราะไม่ได้ดูภาพยนตร์ที่อยากดู ฉันสะบักสะบอมในความมืด เสียงครืดครืดหวัดวืดในเวหน คืนจันทร์เพ็ญเป็นคืนมรณชน เหล่าผู้คนไร้วิญญาจะกลับมา หมาเห่าหอ...

กลอนสุภาพ โดย ชนุธนา แสนเหม ๏ ฉันเขียนบทกวีเพื่อชีวิต ไม่พิจิตรผิดพิสัยและไร้ผล แม้นเคลื่อนไหวในใจของกลุ่มคน แม้นชุมชนจะไม่สนไม่เป็นไร ฉันเขียนบทกวีเพื่อบอกกล่าว ถึงข่...

บันทึกหลังจากดวงจันทร์โดนกินมาแล้วสองวัน ๑. จันทลูปราคา กาพย์ห่อโคลง โดย ชนุธนา แสนเหม (๑) ๏ ชนชาติโห่เห่ฮ้า                เพ็ญฉาย อัสดงหล่นดาวพราย             พร่าง...

(จากเรื่องสั้น ช่องว่างสองสามช่อง ตามได้ที่ https://fictionlog.co/b/5712dae8a3567c3877fb94a4 ตอนที่ I: https://storylog.co/story/5a4395ebdc2e9b8b2f6c2b02) เหตุการณ์อั...

(จากเรื่องสั้น ช่องว่างสองสามช่อง ตามได้ที่ https://fictionlog.co/b/5712dae8a3567c3877fb94a4 ตอนที่ II: https://storylog.co/story/5a4395ebdc2e9b8b2f6c2b02) ย้อนไปราวๆ...

ลอยกระทง กลอนสุภาพโดย ชนุธนา แสนเหม (ที่จริงๆ ก็อยากไปลอยกระทงแต่พ่อไม่ไปด้วย) ๏ ลอยกระทงปลงปลดทุกข์ให้สุขเข้า สักแต่เอาขอเขาให้พร้อมทุกสิ่ง แล้วลอยลงส่งให้เน่าเรามิ...

ยังเป็นนักเรียนครับ เช้าวันนี้ฉันไปโรงเรียนก่อนเวลา ตอนเช้าปวดจุกหน้าอกแต่สุดท้ายก็หายดี ฉันรอเพื่อนแล้วไม่มาจึงส่งข้อความว่าช่วยด้วย ตอนไปหากลุ่มเพื่อนใหม่แล้วเธอจึง...