ในห้องพักแคบๆ ไฟจากหน้าจอคอมพิวเตอร์รุ่นเก๋ากึ๊กส่องสว่าง ถ้วยมาม่าที่ถูกทิ้งไว้จนเหล่ามดพากันเดินขบวนพาเหรดยั๊วเยี๊ยะเต็มไปหมด ไหนจะกระบะทรายแมวที่เต็มไปด้วยข...

       คุณคิดว่าคนเราจะตกหลุมรักคนเดิมๆได้สักกี่ครั้ง ?"ลูกผู้ชายนับสาม"  ...ผมบอกตัวเองในใจ ถึงแม้ผมจะเป็นคนอ่อนไหวง่าย ผมก็ไม่ยอมให้ใครมาหักอกตัวเองซ้ำแล้ว...

     ผมไม่รู้หรอกความรักคืออะไร...ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้คิดถึงใครอยู่ อาจจะเป็นเธอคนนั้น หรืออาจจะไม่ ? เมื่อไหร่กันนะ ที่ความเหงากลายเป็นความชินชาไปแล้วผมเคยกลัวที่ตั...

จนป่านนี้แล้ว ทำไมถึงยังได้ร้องไห้เรื่องแกนะ...        คิมหันต์ฤดูค่อยๆย่างกรายเข้ามา เพียงแต่สภาพอากาศในช่วงนี้ทำให้ผมยังรู้สึกหนาวเหมือนเคย ผมสีแดงที่ยังคงยาวถึงกลาง...

ฟ้าได้มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้เราในรอบ22ปีนี้ แต่ก็พรากจากเราไป รวดเร็วเหลือเกิน...           บางทีในตอนนี้เราอาจเป็นผู้ชายที่โง่ที่สุดในโลกก็ได้..เจ็บปวดทั้งสมเพช เป็นคร...

เป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้ว...        ในช่วงเวลาใกล้เช้า แม้ว่าฟ้ายังมืดอยู่ บุหรี่ถูกจุดขึ้น..ฉันนั่งมองควันอยู่อย่างนั้น พลันทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาตลอดปีปีนี้เ...

         บ่ายแก่ๆในเดือนกันยายน ปลายฝนต้นหนาว แต่วันนี้กลับร้อนอบอ้าวเป็นพิเศษทั้งที่เป็นช่วงใกล้สอบแต่มันไม่ได้ช่วยทำให้ผมอยากไปเรียนเลย แน่นอนผมขาดคาบเช้าและก็สำนึกไ...

ด้วยอัตราประชากรบนโลก ที่ชายหญิงมีไม่เท่ากัน คนบางคนอาจเกิดมาเพื่อที่จะอยู่คนเดียว... และคงโชคร้ายไปหน่อย หากหนึ่งในนั้นคือผม            แล้วผมจะโทษใครได้ โทษพระเจ้าที...

          "เธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าเป็นฉัน.. ขอแค่เธออร่อยกับมันก็พอแล้ว"          ผมหมายถึงโตเกียวน่ะ ไม่ใช่เมืองหลวงของประเทศยุ่นแต่อย่างใด แต่เป็นขนมชนิ...

        ท้องนภาอันแสนกว้างใหญ่ ไม่รู้อะไรดลใจให้อีกาอย่างฉัน สีดำมอมแมมสุดแสนเศร้าหมองผ่านฝนผ่านร้อน ผ่านวันและคืน ยาวนานเสียจนไม่รู้ว่าฉันจะบินต่อไปเพื่ออะไร ต้องบินไ...

ต่อให้เวลามันจะผ่านเลยนานซักแค่ไหน แต่ความรู้สึกคนเราน่ะ มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงกันง่ายๆหรอกนะ ถ้าคุณเคยรักใครซักคน ...        สามทุ่มสี่สิบเจ็ดนาที คืนนี้อากาศร้อนอบอ้าว...

        ในเวลาดึกคืนหนึ่งที่เงียบสงัด ภายใต้ท้องฟ้าที่ไร้ดาว ไม่มีเสียงใดๆแม้แต่เสียงลม..." จ๊อกก ๆ... " เสียงท้องร้องของขจรจัฎดังขึ้นพลันพัดความเงียบให้สลาย...

       ณ ร้านอาหารตามสั่งข้างทางแห่งหนึ่ง ในบ่ายคล้อยวันหยุด ผมออกมาหาอะไรลงท้อง หลังจากที่มันส่งเสียงร้องคร่ำครวญตั้งแต่เที่ยงกว่าๆ...        ประเด็นก็คือผมจะกินอะไรใ...

      ไกล้คริสมาสต์อีฟแล้วสินะ เป็นเทศกาลที่ฉันรักที่สุด แล้วก็เหงาที่สุดเช่นกัน :)       อากาศเริ่มหนาวแล้ว เมื่อคืนฉันออกไปนั่งดื่มปรับทุกข์กับเพื่อนนิดหน่อย ใต้แสงไ...

     สิ่งที่คนไม่เอาไหนอย่างผมพอจะทำได้นิดหน่อย นอกจากการเขียนเรื่องในบล็อกแบบนี้แล้วก็มีการเล่นดนตรีกับการวาดภาพนี่แหละ ที่เป็นสองสิ่งที่ได้ทำแล้วรู้สึกสบายใจเสมอถ้าไ...

จันทร์เจ้าเอ๋ย ได้ยินเสียงข้าไหม ถ้าไม่ขอมากไป ให้ข้าหน่อยเถิดนะ       ฉันเหม่อมองจันร์อยู่อย่างนั้น ในคืนเทศกาลที่ผู้คนมากมายต่างพากันอธิฐานฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ใน...

     บ่ายแก่ๆในเดือนพฤษจิกายน เป็นช่วงต้นฤดูหนาว แต่อากาศกลับตรงกันข้ามท่ามกลางเพื่อนร่วมชั้นแออัดมากมายที่รอส่งงานอาจารย์ในคาบบ่ายผมเดินออกมานั่งริมระเบียง และผมก็เหล...

                   ปาดาด้าดา ปาดาด้าดา ♪        ในเช้าหลังจากแฮงค์เอาท์ที่ทำนองเพลง Only you ดังขึ้นในหัวฉันบิดขี้เกียจละออกมานั่งทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ในค่ำคืนที่ผ...

      คนเราต่างมีความชอบไม่เหมือนกัน ปัจจุบันถึงได้มีทางเลือกให้มากมายและคนเราควรทำในสิ่งที่ชอบ แต่มันก็มีบางครั้งที่หัวใจเราฝืนให้ทำตรงกันข้าม...      เดิมทีฉันเป็นคน...

      มันเป็นเวลาดึกสงัด.. ไม่สินี่คงไกล้จะเช้าแล้วล่ะเป็นเวลาที่คนปกติเขาพักผ่อน งั้นหรือว่าฉันไม่ปกติกันนะ?ไม่รู้สิ แม้ว่าง่วงนอนเท่าไร แต่ฉันชอบเวลากลางคืน...เวลาที...