สมุดบันทึกถูกเปิดมาถึงหน้าสุดท้าย...ลายมือที่เห็นแวบแรกก็รู้ว่าเจ้าของลายมือตั้งใจเขียนมันมากแค่ไหน แม้หมึกสีดำจะเริ่มเลือนลาง หน้ากระดาษเปลี่ยนจากสีขาวค่อนไปทางเหลือง...

บ่อยครั้งที่ฉันเอาแต่ฝันถึงเรื่องราวในอดีต และ ในความฝันมักจะมีเธอรวมอยู่ด้วยเสมอ คงเพราะเธอคือสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันยิ้มได้ แม้จะเป็นการยิ้มเพียงแค่ในฝัน... เวลาผ่าน...

เธอยังคิดถึงเขาเสมอ ทุกความทรงจำกระทั่งในความฝัน เธอมักจะกลับไปอยู่สถานที่เดิมๆ ซึ่งเคยมีเขาอยู่ข้างกัน มีความสุขเมื่อได้เห็นรอยยิ้มและแววตาของเขา มีโอกาสบอกรักโดยที่...

บางครั้ง...การได้ทำในสิ่งที่รัก อาจต้องแลกมาด้วยการเดินอยู่บนเส้นทางตามลำพัง เหงาบ้างอ้างว้างไปบ้าง แต่มันก็สนุกดี เพราะเรามีเวลามากพอ ที่จะหยุดมองใครต่อใคร มีเวลามากพ...

ความรักของเธอก็เหมือนกับสายฝน... ฉันพยายามใช้มือรองหยดน้ำนั้น หวังว่าจะสามารถกักเก็บมันไว้ตราบนานเท่านาน... แม้สุดท้ายสิ่งที่ได้กลับมาคือความเหน็บหนาวและเยือกเย็น ก่อ...

ทุกครั้งที่ฉันลืมตา นั่นแปลว่า... ฉันอยากเห็นหน้าคุณ ทุกครั้งที่ฉันหลับตา นั่นแปลว่า...

ในวันที่ฝนพรำ เราอาจอยู่ที่ไหนสักแห่งบนโลกกว้าง อาจจะเดินหลบฝนอยู่ใต้ร่มคันเก่า หรือกำลังเดินอยู่ท่ามกลางสายฝนอย่างคนเหงา แล้วบอกกับตัวเองว่าทุกอย่างจะผ่านไป... สำหรั...

ขวดแก้วใบหนึ่งเต็มไปด้วยความทรงจำ... เธอตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าใครบางคนนำขวดแก้วใบนั้นมาวางไว้ที่หน้าประตู เมื่อเปิดออก จึงพบว่ามันคือความทรงจำระหว่างเขาและเธอ ในนั้นเต็...

เมฆสีเทาตั้งเค้ามาแต่ไกล... ไม่นานหยดน้ำจากฟากฟ้าก็ร่วงหล่นลงมาสู่พื้น ฉันยืนอยู่ตรงนี้นานแล้ว... ที่ป้ายรถเมล์แห่งนี้ไร้ผู้คน...  ฉันหยิบร่มสีเทาหม่นขึ้นมากาง มอง...

คนๆ นึง       ต้องใช้ความอดทนมากแค่ไหน?               เมื่อคนที่รักทำให้เสียใจ   เรื่องเดิม ให้อภัยเหมือนเดิม ซ้ำไปซ้ำมา คนๆ นึง        ต้องรักใครบางคนมากแค่ไหน?  ถ...

    ศัตรูของความรักไม่ใช่ความเกลียด... แต่คือการจากลา... น่ากลัวตรงที่เราไม่รู้ ว่ามันจะเกิดขึ้นกับเราเมื่อไหร่ อาจเป็นวันนี้ พรุ่งนี้ มะรืนนี้ หรือว่าวันไหนๆ ไม่มีใคร...