เธอก้าวเข้ามาในฐานะรุ่นพี่ที่รู้จัก  คนรู้จักที่ไม่เคยเจอหน้ากัน คนที่เคยคุยกันแค่ในเฟซบุ๊ค คุยกันตามไอจีสตอรี่ ณ ตอนนั้นมันไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย แต่กลับตอนนี้มันไม่ใช...

รักคุณมากไป จนเหมือนฉันทำร้ายตัวเอง  'ไม่ไปไม่ได้หรอคุณ ขอร้อง'  'อยู่หรือไปตอนนี้ก็มีค่าเท่ากันหรือเปล่า ?' 'คุณ...ไม่เอาอย่าพูดแบบนี้ เราขอโทษ' ชายหนุ่มตรงหน้าฉั...

เราเริ่มมารู้สึกอีกครั้งอย่างชัดเจนว่า ตัวเราเองกับความรักนั้นไม่เหมาะกันเลยซักนิด มีความรักกี่ครั้งก็เป็นได้แค่คนขี้แพ้ที่ทำได้แค่ชอบเขาไปวันๆ บางทีก็ได้แค่มองอยู่ห่...

ฉันตื่นนอนจากการงีบหลับเมื่อช่วงเย็นๆและได้ยินเสียงฝนตกลงมาอย่างกับพายุเข้า มีแสงจากหน้าจอโทรศัพท์ที่แจ้งเตือนแอพลิเคชั่นต่างๆเข้ามา หยิบมาดูและเลื่อนเปิด instagram เพ...

กลางดึกคืนหนึ่งเรากำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง มือเริ่มพิมพ์คำบอกลากับเพื่อนที่คุยค้างกันไว้เมื่อชั่วครู่เพื่อเตรียมตัวนอนด้วยความที่วันนั้นเหนื่อยมาก สภาพใกล้จะหลั...

เช้าวันหนึ่งเรามีนัดกับรุ่นพี่คนสนิทเพื่อไปงานหนังสือด้วยกัน พอเจอกันเราก็ทักทายกันตามภาษาคนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมานานนับรวมครึ่งปีได้ เราสองคนเริ่มพูดถึงเรื่องราวในรั้ว...

ฉันกลับมาเขียนไดอารี่อีกครั้งในรอบห้าเดือนที่ไดอารี่ถูกเว้นว่างไปเพราะความวุ่นวายในชีวิต ทำให้ไม่มีเวลาว่างมาบันทึกเรื่องราวต่างๆในชีวิตมากเท่าที่ควร ฉันเปิดไดอารี่ที่...

ช่วงเวลาที่ผ่านมาในชีวิตเราคิดว่าเวลาที่ผ่านมายากที่สุดของเราก็คงเป็นช่วงเวลาที่ต้องรอคอยการประกาศผลคะแนนสอบ มันคือผลของความพยายามในช่วงหลายๆเดือนที่ผ่านมาที่หักโหมอ่า...

ณ ตอนนี้ ฉันแค่เหนื่อย เหนื่อยเหลือเกิน การเขียนเรื่องราวครั้งนี้ยากกว่าทุกๆครั้ง ฉันต้องบรรจงและกลั่นกรองคำพูดที่สวยหรูเพื่อบรรยายถึงความรู้สึกของตัวฉันตอนนี้ สถานการ...

เช้าวันหนึ่งที่ รร เมื่อเสียงออดบอกเวลาว่าถึงคาบเรียนคาบแรก ซึ่งคาบแรกวันนี้เป็นคาบโครงงานเฉยๆ ส่วนมากก็มักจะนั่งอ่านหนังสือไม่ก็ทำการบ้านให้เสร็จ ไม่นานนักก็มีครูประจ...

'คุณเรามารู้จักกันได้ไง คุณจำได้ปะ' ฉันเงยหน้ามองผู้ชายตัวโตที่นั่งอยู่ตรงหน้าฉันด้วยสายตาที่สงสัย อื้มเขายังเหมือนเดิม ฉันคิด แม้แต่การแต่งตัวที่เหมือนหลุดมาจากนิตย...

 ไม่รู้ว่าการรอคอยที่ไม่มีจุดหมายปลายทางนั้นมันจะทรมานมากแค่ไหน แต่ทว่าตอนนี้มันยังไม่ได้ทรมานมากมายขนาดนั้น  ฉันยังคงอดทนกับการรอคอยครั้งนี้ได้อยู่ อดทนกับความคิดถึงฝ...

ถ้าการที่จะได้คุยกับใครซักคนจะต้องใช้เวลารอนานมาก มากกว่า 18 ชั่วโมงต่อวัน พวกคุณจะตัดสินใจที่จะรอต่อไปไหมคะ ? หลายๆคนอาจจะตอบออกมาทันทีว่า 'ไม่'  หลังจากอ่านประโยคเมื...

ตารางชีวิตของเด็กนักเรียนมอปลายคนนี้มันก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ ก็แค่ วันจันทร์เรียนที่โรงเรียนถึง 11 โมง แล้วก็เรียนพิเศษตั้งแต่ 13.00-16.00 พอมาวันอังคารกับวันพฤหัสเรีย...

เวลาห้าทุ่มกว่าๆหลังจากการอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนที่ยากจนแทบไม่เข้าใจ ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่อีกโต๊ะหนึ่งก่อนที่จะเลื่อนดูการแจ้งเตือนนับสิบอันที่ปรากฎอยู่บนหน...

ความคิดอะไรกันนะที่สร้างเราให้เป็นแบบนี้ ? ความคิดต่างๆที่เราคิดได้ก็ต่างมาจากประสบการณ์ ในชีวิตประจำอันแสนขมขืนของเราเอง ในหลายปีที่ผ่านมานี่เราเป็นมนุษย์สีเทามาโดยตล...

     การที่อยู่ๆดีๆตัวเราเองเฉยๆกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว เฉยๆได้แม้กับอะไรที่เคยชอบมากๆ เบื่อกับอะไรที่เคยทำมันทุกวันและเบื่อกับการใช้ชีวิตที่น่าเบื่อ....เราไม่รู้ว่าต...

เราเชื่อว่าทุกคนเคยมี ณ ช่วงเวลาหนึ่งที่รู้สึกอ่อนแอ รู้สึกไม่มีแรงที่จะสู้กับอะไรซักอย่างที่กำลังเผชิญอยู่ บางทีอาจจะอยากรู้สึกร้องไห้ออกมาซะดื้อๆเพียงเพราะมีเรื่องบา...

เราว่าคนส่วนใหญ่ในสมัยนี้มีเฟซบุ๊คเล่นกันและแน่นอนว่าต้องมีโปรแกรม Messenger ตามมาด้วย มันเป็นโปรแกรมแชทที่ค่อนข้างสะดวกสบายอยู่นะ เพราะมันขึ้นหมดเลยว่าใครออนไลน์หรือ...

เคยได้ยินไหม... ว่าดอกทานตะวันนั้น มักจะหันหน้าเข้าหาดวงอาทิตย์เสมอ ดอกทานตะวันมันดูพิเศษสำหรับเรามาก เราชอบมองมันมากกว่าดอกไม้ทุกชนิด เรารู้สึกมันเป็นดอกไม้ที่แสดงถึ...